ΔΙΑΚΟΠΕΣ: ΕΛΑΤΗ - ΠΕΡΤΟΥΛΙ, Στις πλαγιές του Κόζιακα

Παραμένουν ένα από τα πιο δημοφιλή «δίδυμα» χειμερινών προορισμών της χώρας μας τα τελευταία χρόνια, και όχι άδικα, αφού η Ελάτη και το Περτούλι συνδυάζουν άριστες τουριστικές υποδομές, πανέμορφο φυσικό περιβάλλον και προσφέρουν την δυνατότητα για ποικίλες δραστηριότητες, ικανοποιώντας ακόμη και τους πιο απαιτητικούς.

 Ελάτη, όπως ελατόδασος!

Πνιγμένη μέσα στα έλατα, όπως άλλωστε μαρτυρά και το όνομα της, η Ελάτη μπορεί να υπερηφανεύεται για πολλά πράγματα: από ένα μικρό χωριό υλοτόμων τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε έναν χειμερινό προορισμό  αξιώσεων. Την ευνοεί άλλωστε και η θέση της, που της επιτρέπει να αγναντεύει ολόκληρη την γύρω περιοχή από τις πλαγιές του όρους Κόζιακα, όπου έχει φωλιάσει!

Τα ελατοδάση όμως του Κόζιακα, που στολίζεται στα λευκά από νωρίς, είναι μόνο η αρχή. Η εγγύτητα της με τα Τρίκαλα, τα δεκάδες μικρά, αλλά και μεγαλύτερα καταλύματα, τα καφενεδάκια και τα εστιατόρια που γεμίζουν την πλατεία του χωριού, αλλά και το κοντινό χιονοδρομικό του Περτουλίου είναι λογικό να έχουν κάνει την περιοχή περιζήτητη ανάμεσα στους λάτρεις των χειμερινών σπορ, αλλά και όσους αγαπούν την ζωή κοντά στην φύση. Άλλωστε, τα ομολογουμένως πιο ήρεμα, χωριά του Ασπροποτάμου, μπορούν πάντα να αποτελέσουν μια καλή λύση, για όσους αποφασίσουν να δραπετεύσουν σε πιο μοναχικές διαδρομές.

 Η Ελάτη, δεν φημίζεται τόσο πολύ για τα αξιοθέατα της με την στενή έννοια του όρου, αφού όπως προείπαμε έχει άλλες χάρες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα σας αφήσει να βαρεθείτε! Οι λάτρεις της περιπέτειας μπορούν να πεταχτούν ως την Αρκουδότρυπα σε υψόμετρο 1.600 μέτρων, μέσα από ένα σχετικά βατό περιπατητικό μονοπάτι. Εκεί μπορείτε να επισκεφθείτε και το ομώνυμο Σπήλαιο, καθώς και την τοποθεσία με τους σταλακτίτες, που βρίσκεται στα όρια με την Πιάλεια. Για τους πιο τολμηρούς και σε απόσταση μόλις 10 λεπτών από το κέντρο της Ελάτης, υπάρχει ο λεγόμενος «Κόκκινος Βράχος», ένας ασβεστόλιθος ύψους περίπου 60 μέτρων, με έξι διαδρομές διαφόρων βαθμών δυσκολίας. Φροντίστε μόνο να είστε κατάλληλα εξοπλισμένοι και απευθυνθείτε στους ντόπιους για πληροφορίες σχετικά με τα αναρριχητικά πεδία.

 Όσοι πάλι προτιμάτε τις πιο «ήπιες δραστηριότητες» και αφού βαρεθείτε με τον χιονοπόλεμο, μπορείτε να εντατικοποιήσετε τις βόλτες σας στα στενάκια του χωριού. Μία από αυτές θα σας οδηγήσει ως το Ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου, που φιλοτεχνήθηκε το 1822. Έργο Ηπειρωτών ξυλογλυπτών, αποτελεί ένα από τα καμάρια της περιοχής,  ενώ την τριάδα των ενδιαφέροντων ναών συμπληρώνουν η Αγία Τριάδα (1898) και οι Άγιοι Ανάργυροι. Και επειδή οι βόλτες ανοίγουν πάντα την όρεξη, τι πιο λογικό από το να καταλήξετε σε ένα από τα δεκάδες ταβερνάκια για να δοκιμάσετε την τοπική κουζίνα που φημίζεται για τις νόστιμες πίτες της –φυσικά με χειροποίητο φύλλο, τα διάφορα ψητά και βέβαια κυνήγι από τα γύρω βουνά ή ποταμίσια ψάρια, όπως οι πέστροφες από τα κοντινά νερά του Αχελώου.  Στην έξοδο σας φροντίστε να προμηθευτείτε από τα μικρά ξύλινα σπιτάκια που βρίσκονται στην έξοδο (ή είσοδο, όπως το δει κανείς) του χωριού, διάφορα βοτάνια και αφεψήματα, τυριά, μέλι και γλυκά του κουταλιού, ή νόστιμα, σπιτικά λικέρ.

Στα πέριξ του Περτουλίου

 Συνεχίζοντας τον δρόμο προς το Περτούλι, ο δρόμος οδηγεί φυσικά στο Χιονοδρομικό Κέντρο Περτουλίου. Οι εργασίες κατασκευής του ολοκληρώθηκαν το 1983 και από τότε το χιονοδρομικό κέντρο έχει γίνει ένα από τα πιο αγαπητά των Ελλήνων, αποδεικνύοντας ότι το μέγεθος δεν μετράει πάντα! Με 5 πίστες και αντίστοιχους αναβατήρες, αναδεικνύεται κυρίως λόγω της φιλικότητας του προς τους αρχάριους και των θέλγητρων της ευρύτερης περιοχής.  

Ένα από τα κυριότερα, τα πανέμορφα Περτουλιώτικα Λιβάδια, που ανάλογα με την εποχή που θα τα διασχίσεις, θα σου χαρίσουν και διαφορετικές συγκινήσεις. Πεζοπορία ή ορειβασία προς το καταφύγιο «Χατζηπέτρος», με ενδιάμεσες στάσεις το εκκλησάκι των Αγ. Αποστόλων και τη βρύση Μπακόλα, ορεινή ποδηλασία ως τα κοντινά χωριά, όπως η Βλάχα, το Βροντερό ή λίγο πιο μακριά, ως τους γραφικότατους Καλογήρους, όπου οι παππούδες στα καφενεία θα σας κεράσουν και κανένα τσιπουράκι με γλυκάνισο, όπως συνηθίζουν να το φτιάχνουν εδώ, ή τέλος για τους πιο ρομαντικούς ιππασία στο χιόνι, είναι μερικές ιδέες για να εντάξετε τα Περτουλιώτικα Λιβάδια στο φόντο των αναμνήσεων σας! Οι Σαρακατσαναίοι πάντως, αγαπούν τον τόπο και για έναν ακόμη λόγο: κάθε χρόνο στα τέλη Μαίου, μαζεύονται εδώ προκειμένου να αναπαραστήσουν τον παλιό νομαδικό τρόπο ζωής τους, στήνοντας ξανά τα «κονάκια» τους, υπό τους ήχους της παραδοσιακής μουσικής τους και με την συνοδεία σαρακατσάνικων γεύσεων.

Φύση-Άνθρωπος: Σημειώσατε Χ!

Η φύση πάντως στάθηκε ιδιαίτερα γενναιόδωρη με την περιοχή, αφού λίγο πιο κάτω συναντούμε το Πανεπιστημιακό Δάσος Περτουλίου, με τα 33.000 στρέμματα υδροβιδογενούς ελάτης, όπως είναι η επιστημονική ονομασία του αυτόχθονου είδους. Οι φοιτητές φτάνουν εδώ τους καλοκαιρινούς μήνες, προκειμένου να μελετήσουν το είδος αυτό, αλλά και τις φλαμουριές, τις ιτιές, τον άρκευθο και τους σφένδαμους που επίσης φυτρώνουν εδώ, ενώ οι κυνηγοί καταφθάνουν για να επιδοθούν στην αγαπημένη τους ασχολία, αφού εδώ συνυπάρχουν ζαρκάδια, ελάφια και λαγοί, με πέρδικες, μπεκάτσες, φασιανούς και άλλα άγρια είδη. Το δάσος χαρακτηρίστηκε ως πανεπιστημιακό ήδη από το 1934 με σχετικό διάταγμα και στα σχέδια περιελήφθησαν αργότερα εγκαταστάσεις με την μοναδική σφραγίδα του αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη, που αγάπησε ιδιαίτερα τον τόπο ετούτο.  ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ: Οδικώς η Ελάτη απέχει από την Αθήνα 360 χλμ. Η πιο σύντομη διαδρομή, είναι αυτή μέσω Δομοκού, Καρδίτσας και Τρικάλων. Λίγο πριν φτάσετε στα Τρίκαλα, θα ακολουθήσετε την σήμανση και θα στρίψετε αριστερά προς το χωριό Πύλη και στην συνέχεια προς Ελάτη. Από τα Τρίκαλα, η Ελάτη απέχει 32 χλμ. Από Θεσσαλονίκη θα χρειαστείτε να καλύψετε οδικά μόλις 220 χλμ.