Ένα έπος για ένα άγνωστο στο ευρύ κοινό κεφάλαιο της Ιστορίας: την γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Το βιβλίο της Thea Halo «Ούτε το όνομα μου» (εκδ. Γκοβόστη) σε κάθε του σελίδα σκίζει την καρδιά, τρελαίνει το μυαλό, πονάει την ψυχή, βρέχει τα μάτια. Μια συγκλονιστική ιστορία πέρα για πέρα αληθινή. Ζείτε με βασανιστικές λεπτομέρειες την κάθε στιγμή, γίνεστε ένα μ’ αυτό. Ένα με την ηρωίδα και σε κάθε πρόταση αναρωτιέστε «πως μπορεί να είναι αλήθεια;». Μια ιστορία για τον κανιβαλισμό που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος, για την ανάγκη της επιβίωσης «Δεν είχαμε χρόνο να σταματήσουμε για το μύλο, ούτε για να πενθήσουμε τον πατέρα, γιατί θα ερχόταν ο χειμώνας και θα μας έβρισκε απροετοίμαστους» , τη δύναμη της ψυχής, τον θρησκευτικό φανατισμό, τις σχέσεις των λαών έξω από τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Ένα αριστούργημα!
Πόντος 1919
Άγνωστοι άρχισαν να περιφέρονται και να διανυκτερεύουν στα χωράφια και στα δάση της περιοχής. Τούρκοι στρατιώτες έκαναν επιδρομές και οδηγούσαν τους άντρες στα άθλια στρατόπεδα εργασίας. Οι περισσότεροι πέθαιναν από τις κακουχίες και την πείνα.
Πόντος 1920
Οι Τούρκοι στρατιώτες ξαναγύρισαν και διέταξαν τους κατοίκους να υπακούσουν στις εντολές του Στρατηγού Κεμάλ Ατατούρκ: «Πρέπει να φύγετε απ’ αυτόν τον τόπο. Μαζί σας θα πάρετε μόνο όσα μπορείτε να σηκώσετε…»
Με λίγα λόγια
Η Thea Halo αφηγείται την αλησμόνητη ιστορία της μητέρας της, Σάνο. Στην ηλικία των δώδεκα μόλις ετών, η Σάνο επιβίωσε από την πορεία θανάτου που αφάνισε την οικογένεια της. Εβδομήντα χρόνια μετά τον εκπατρισμό της, η Σάνο και η κόρη της Τhea επιστρέφουν στην Τουρκία σε μια προσπάθεια αναζήτησης του χωριού της και του πατρικού της. Στο βιβλίο, η Σάνο μια Ελληνίδα Πόντια που γεννήθηκε σε ένα μικρό χωριό κοντά στην μαύρη θάλασσα, αναπολεί την παραδοσιακή αγροτική ζωή της στα βουνά του Πόντου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου